روند قالب گیری چرخشی کاملاً ساده است: یک قالب توخالی با رزین پلاستیکی پودر شده پر می شود. قالب شروع به چرخش دو محوری می کند و به داخل کوره منتقل می شود. با ذوب شدن رزین و پوشاندن دیواره های قالب ، این قالب همچنان به چرخش خود ادامه می دهد. قالب خنک می شود تا زمانی که رزین به شکل دلخواه سفت شود.

ترموفرمینگ فرآیندی است که یک ماده را به دمای تشکیل آن گرم می کند و به ورق گرم نیرو می دهد تا آن را به داخل حفره ها یا روی قالب فشار دهد تا مواد با شکل قالب مطابقت داشته باشد. نیروهای اعمال شده هر یک از سه روش مختلف است: کمک مکانیکی (شاخه ها) ، خلا و تشکیل هوا

قالب گیری فشاری فرآیندی از قالب سازی است که در آن یک پلیمر از قبل گرم شده در یک حفره قالب گرم و باز قرار می گیرد. سپس قالب با پلاگین بالا بسته شده و فشرده می شود تا مواد با تمام مناطق قالب تماس داشته باشد.

عمليات قالب گيري تزريقي

قالب گیری تزریقی فرآیندی برای تولید قطعات در حجم زیاد است. معمولاً در فرآیندهای تولید انبوه که همان قسمت هزاران یا حتی میلیون ها بار به طور متوالی ایجاد می شود ، استفاده می شود.

عمليات اكستروژن فيلم نواري

در ساده ترین شکل ، این فرآیند شامل فشار دادن پلیمر مذاب از طریق قالب دایره ای یا شکافی است. این فرآیند مداوم تولید یک محصول با کیفیت بالا و سازگار با اندازه گیری بسیار دقیق را امکان پذیر می کند. برای اکثر فیلم های باریک ، فرآیند اکستروژن فیلم به شکل اکستروژن دمیده یا ریخته گری شکل می گیرد

عمليات فوم

اصول اکستروژن فوم شامل مخلوط کردن یک ماده کف کننده شیمیایی با پلیمر مورد اکسترود است. گرمای تولید شده برای ذوب شدن پلیمر باعث تجزیه ماده کف کننده شیمیایی و در نتیجه آزاد شدن گاز می شود. این گاز در مذاب پلیمر پخش می شود و با خروج از قالب منبسط می شود.

قالب گیری بادی (یا قالب گیری دمنده) فرآیندی برای شکل گیری و اتصال قطعات پلاستیکی توخالی است. همچنین برای تشکیل بطری های شیشه ای یا سایر اشکال توخالی استفاده می شود. فضای محبوس داخل قالب را پس از قرار دادن پلیمر و پلاستیک نرم شده در حالت خمیری می بندند و هوا به درون آن دمیده می شود. فشار هوا سپس پلاستیک را به بیرون فشار می دهد تا با قالب مطابقت داشته باشد.

یک خط اکستروژن لوله از تعدادی تجهیزات تشکیل شده است. اکسترودر، ماده اولیه پلی اتیلن را با ذوب در اکستروژن از طریق قالب حلقوی به لوله مداوم تبدیل می کند. سپس لوله مذاب از طریق دستگاه اندازه گیری یا کالیبراسیون (که ابعاد آن را ثابت می کند) به یک مجرای خنک کننده پیش می رود.

یک مرحله کاری که در آن ماده اولیه پلاستیکی ذوب شده و در فشار و درجه حرارت بالا اکسترود می شود و آن را به ساختار کابل تبدیل می کند. اکستروژن معمولاً برای عایق بندی سیم و تشکیل غلاف خارجی کابل استفاده می شود.

اکستروژن ورق یک روش برای ساخت ورق های پلاستیکی تخت از انواع رزین ها است. ورق های نازک ترموفرم شده جهت استفاده در بسته بندی ها مانند فنجان های نوشیدنی ، ظروف غذای آماده ، سینی های پلیمری ، ظروف دستمال مرطوب کودک و ظرف های مارگارین قرار می گیرند.

رشته ها نوعی الیاف با طول نامشخص یا طولانی هستند ، مانند الیاف مصنوعی که می توانند به هر طولی ساخته شوند. برای نمونه انواع الیاف نساجی

فرآیند پوشش پلیمری شامل استفاده از مواد پلیمری بر روی بستر نگهدارنده و پوشش سطح بستر است. پوشش های پلیمری را می توان با استفاده از لاستیک طبیعی و مصنوعی ، اورتان ، پلی وینیل کلراید ، اکریلیک ، اپوکسی ، سیلیکون ، رزین های فنلی یا نیترو سلولز و غیره تهیه کرد.

ترکیب شامل تهیه فرمولاسیون های پلاستیکی از طریق مخلوط کردن و / یا ترکیب پلیمرها و مواد افزودنی در حالت مذاب برای دستیابی به خصوصیات مورد نظر است. معیارهای مهم مختلفی برای دستیابی به ترکیبی همگن از مواد اولیه مختلف وجود دارد. اختلاط پراکنده و توزیعی و همچنین گرما از عوامل مهم هستند.

بیشترین رزین های اپوکسی از واکنش بین اپی کلرو هیدرین (ECH) و بیس فنول-A (BPA) تولید می شوند ، اگرچه ممکن است مواد دوم دیگر (مانند گلیکول های آلیفاتیک ، فنل و نوولاک های o-cresol) جایگزین ماده دوم شوند تا رزین های مخصوص تولید کنند. رزین های اپوکسی را می توان در حالت مایع یا جامد بدست آورد.

بسته به کالاهای تولید شده (جعبه ، درب بطری های PET و غیره) پليمرهاي پركاربرد شامل داده های درجه با MFI از 6 تا 120 است. حجم عمده درجه های تزریق قالب متعلق به MFI 8-12 است.